Sen okyanuslarda yol alırken uzaklara,
Ben gittigin limanda demirlemiştim çaresiz.
Mevsimlerden sonbahar aylardan kasımdı hatırlarmısın,
Saçlarıma kar taneleri düşerken sen çok uzaklardaydın,
Her sonbahar beni çeker buraya sesizce gelirim,
Ellerimde çiçekler hep uzaklara bakar seni ararım.
Neden diye hep sorarım kendime,
Bir türlü cevap bulamadıgım bir sorudur,
Çözemediğim cevaplıyamadıgım.
Neden gittin giderken sana hasret beni neden götürmedin.
Ben hep bu kasım aylarında senden uzaktamı olacagım.
Ömür denen zaman ne çabuk geçiyor bir bilsen.
Bir bilsen seni soran sorana,
Gözlerim, ellerim, ayaklarım biçare zavallı kalbim,
Nerdesin gönlümün güneşi,
Gecelerimin ay ışığı gönlümün mehtabı nerdesin.
Karanlık bir gecede gelebilsen helde sonbaharda.
Çokmu uzakdasın bulutlar misali.
Yağmura doydumu toprakların,
Doydumu hazana sevdaların.
Hiç düşündünmü gönül koydup gittiklerini,
Sevdalarım sahipsiz,
Çaresizliklerim per perişan.
Bu ne özlemdir bilmiyorum.
Artık dönsen diyorum,
Çünkü seni çok seviyorum.......
                     CENGİZ YILMAZ-HOCA
                          12/11/2009