Bazen  
dolandım çölde divane,
Güle ah eden bülbülde hane.
Kahi harun-i raşit kahi behlül-i dane,
Yandı figanım nara beni gördünmü.

Bazan Tebrizde halı dokudum,
Oturup huzura ahda dokundum.
Şemsi ararken Basrada buldum,
Yandı figanım nara beni gördünmü.

Mevlana dediler dedim varayım,
Gidip dergahına yüzüm süreyim.
Veysel karaniye hayran olayım,
Yandı figanım nara beni gördünmü.

Edebali derler pirlerin başı,
Kurumaz akıyor gözümün yaşı.
Fatihte onu etti baş tacı,
Yandı figanım nara beni gördünmü.

Her kes saflarında sıra oldular,
Egri olma dogruda kal dediler.
Arıyan dermanı sende buldular,
Yandı figanım nara beni gördünmü.

Bagdattan şama gideyim dedim,
Bir baston bir asa olayım dedim.
Gülü dikenle seveyim dedim,
Yandı figanım nara beni gördünmü.

Yunus emre derler dogrudur huyum,
İçtimde kandım o zemzem suyum.
Haktala yaratmış ol nebi soyum,
Yandı figanım nara beni gördümü.

Arının çiçekte güldür nagmesi,
Petekte bal  sırdır nagmesi.
Tomurcuk çiçegin tene degmesi,
Yandı figanım nara beni gördünmü...

                   CENGİZ YILMAZ HOCA-2010